Felieton

Minęła kolejna, 40 już rocznica wprowadzenia stanu wojennego prze juntę wojskową na czele, której stał zdrajca Jaruzelski. Radość z powiewu wolności, za sprawą powstania ruchu „Solidarność”, trwała bardzo krótko, po czym została brutalnie zduszona. Niestety mijający czas nie doprowadził praktycznie do żadnego rozliczenia bandytów, którzy zgotowali ten los Polakom. I nie mam tutaj na myśli tylko okresu lat osiemdziesiątych, ale również 1968, gdzie Jaruzelski odgrywa jedną z najważniejszych ról, rok 1970 - wydarzenia na Wybrzeżu oraz rok 1976 - wydarzenia radomskie, ponieważ ta sama banda przewija się przez lata ucisku.

Osobiście nie znam nikogo, kto by kiedykolwiek otrzymał jednorazowo podwyżkę pensji o 100%, ale być może jest to związane z tym, iż znam za mały krąg ludzi, chociaż osobiście uważam, że tak nie jest. Jednak może któryś z Czytelników zna takie przypadki i chętnie się z taką informacją podzieli. Na temat skandalicznych zarobków niektórych urzędników pisałem w jednym z wcześniejszych felietonów, lecz ostatnie wydarzenia, które miały miejsce na sesji Rady Miasta skłoniły mnie do tego, aby wrócić do tematu.

Koniec roku, grudzień to dobry czas na rozpoczęcie podsumowań. Mijający rok obfitował w bardzo wiele różnych zdarzeń, które należy przypomnieć i jest to materiał na kilka felietonów. Na początek myślę, że należy rozpocząć podsumowania od straconych szans. W zasadzie obserwując scenę lokalną na przykład sport, kulturę, infrastrukturę… w każdej odnotowuję niestety straconą szansę, co w konsekwencji prowadzi do głębokiej stagnacji miasta.

Wielokrotnie zwracałem uwagę, że Tczew ma ogromny potencjał, aby być pięknym miastem, atrakcyjnym i wygodnym do życia. Zarówno historia jak i lokalizacja za tym przemawiają. Niestety szczególnie „Stare Miasto” i okolice nie mają szczęścia, ani perspektyw na rozwój.

O sesjach Rady Miejskiej pisałem już kilkukrotnie i zapewne będzie to temat do kolejnych felietonów, ponieważ sesje powinny dotyczyć ważnych, bieżących i przyszłych spraw dla nas mieszkańców. Czy tak jest w istocie? Niestety nie. Większa część sesji porusza banalne problemy, mało istotne dla funkcjonowania miasta i mieszkańców, jak na przykład ścinanie trawy przy jakiejś ulicy miasta. Jednak kolejna zapowiada się interesująco z uwagi na podwyżkę dla prezydenta.

Przed nami kolejna rocznica odzyskania niepodległości. Niestety po wcześniejszej okrągłej 100 rocznicy Odzyskania Niepodległości w Tczewie nie pozostał żaden ślad. Należy zadać sobie pytanie, dlaczego? Myślę, że wbrew pozorom, odpowiedź nie jest zbyt skomplikowana. Również niektóre tczewskie „elyty” wpisują się doskonale w wrogą narrację przeciwko Państwu Polskiemu i naszej wspólnocie.

Źle pojęta kreatywność włodarzy przekracza kolejne granice absurdu. A może nie jest to źle pojęta kreatywność, a po prostu bezgraniczna arogancja władzy połączona z brakiem umiejętności rządzenia miastem? Moim zdaniem, tak właśnie jest. Ostanie pomysły włodarzy potwierdzają tylko to, co dzieje się w Tczewie od lat i dokąd miasto zmierza za sprawą rządzących miastem. Jednym z pomysłów jest wprowadzenie strefy płatnego parkowania na starówce.

Do budowy stadionu lekkoatletycznego nie chciałem już wracać, bo w zasadzie nie ma, do czego. Nie wiem czy mieszkańcy są zorientowani, iż odbyła się „uroczystość” otwarcia stadionu, o której zapewne niewiele osób w mieście wiedziało. Być może dlatego, że nie było czego świętować.

Jak dowiadujemy się z Gazety Tczewskiej, smród w mieście to nie jedyny problem, który dokucza mieszkańcom miasta. Plaga szczurów biegających po mieście to kolejny poważny problem skutecznie pomijany przez tczewskich włodarzy, którzy nie widzą tego problemu, tak jak nie czują smrodu cyklicznie ogarniającego miasto. Być może dzieje się tak, dlatego, iż te dwie sprawy można chyba ze sobą powiązać.

Spacer po Starym Mieście w niedzielę czy sobotę, to smutne i traumatyczne przeżycie. Masowa skala zaklejonych witryn sklepów zachęcających do wynajęcia lokalu lub jego zakupu, sprawia wrażenie obrazów rodem z filmów ukazujących opustoszałe miasta po wojnie. Może jest to zbyt mocne porównanie, ale chyba łagodniejsze od określenia mianem upadającego miasta, co jest chyba bliższe prawdy.